Łęczanie, czyli zespół, który miał swoich fanów w całej Polsce

Grupa Łęczanie była zespołem reprezentacyjnym Łęczyckich Zakładów Górniczych. Powstał dzięki przychylności dyrektora ŁZG Leszka Wysłockiego, dzięki determinacji kierownika Klubu Górniczego Cezarego Karlińskiego i Teresy Kosickiej (Woźniak) - późniejszej szefowej działu zbytu i eksportu w ŁZG. Łęczanie grali w Klubie Górniczym (później klub ,,Gwarek”), który początkowo mieścił się w baraku przy ulicy Ozorkowskie Przedmieście (na terenach ŁZG), a później w biurowcu ŁZG (wejście od szczytu od ulicy Ozorkowskie Przedmieście). W budynku tym mieści się obecnie Komenda Powiatowa Policji w Łęczycy.

Dyrekcja kopalni nie szczędziła środków finansowych na zakup sprzętu muzycznego i zatrudnienie instruktorów. Warto wspomnieć, że menadżerem był przez lata Cezary Karliński, wspaniały konferansjer. Kierownikiem muzycznym był też Arnold Rezler, słynny dyrygent i kompozytor. Z zespołem współpracował też Janusz Sławiński, słynny kompozytor i aranżer, który organizował wspólne koncerty Łęczan z Trubadurami. Przemysław Podwysocki wspomina, że w klubie działały dwa zespoły: Łęczanie i Mali Łęczanie. Właśnie w tym drugim zespole w 1971 roku rozpoczął grę na gitarze basowej. W zespole grali też: Ryszard Sikora, gitara solowa, Andrzej Wojciechowski, gitara rytmiczna, Jan Pawłowski, perkusja, później na perkusji grał Tadeusz Żelechowski i Zygmunt Błaszczyk. Grupa ta w przyszłości miała zasilić szeregi ,,dorosłych” Łęczan. Na przełomie 1972 i 1973 roku, Mali Łęczanie przestali istnieć.

Jak wspomina Andrzej Tejchman, kiedy był w Liceum Ogólnokształcącym w Łęczycy, Łęczanie odnosili już sukcesy muzyczne, a po występach w Telewizji Polskiej ogłoszono, że grupa jest najlepszą sekcją rytmiczną w województwie płockim. Był to zespół muzyczny w składzie: Janusz Chrzanowski - fortepian, Leszek Łuczak - gitara, Bogdan Jóźwiak - perkusja, Wiesław Pacholski - kontrabas, Marek Kwarto - saksofon oraz wokalistki: Bożena Szymczak-Banel, Lila Żelechowska i Krystyna Stochmiałek. Stopniowo jednak zmieniał się skład zespołu.

Największe sukcesy zespół odnosił grając w składzie: Jan Pawłowski - perkusja, klawisze, akordeon, Andrzej Tejchman - gitara prowadząca, Marek Tober - gitara rytmiczna, Ryszard Czajkowski - gitara basowa, wokal, po odejściu Ryszarda Czajkowskiego zastąpił go basista Przemysław Podwysocki oraz wokalistki Kinga Pellowska i Bożena Szymczak-Banel. Do zespołu dołączył też Eugeniusz Kubiak - saksofon i klarnet. Jak wspomina Kinga Pellowska, Łęczanie grali w sobotnie wieczory w klubie ,,Gwarek”, dawali koncerty w kinie ,,Górnik” oraz w klubie NOT (Naczelna Organizacja Techniczna) oraz uświetniali obchody Barbórek. Zespół brał też udział w uroczystościach lokalnych np. w Grabowie czy Parzęczewie oraz w Łęczycy np. Powiatowy Przegląd Zespołów Wokalno-Muzycznych w Domu Kultury. Wspaniałą letnią atrakcją były też koncerty w Chodczu, gdzie był ośrodek wypoczynkowy dla rodzin górniczych. Oprócz sceny lokalnej, ,,Łęczanie” występowali również na scenie ogólnopolskiej. Nagrywali piosenki dla Polskiego Radia, a w 1967 roku, przed Barbórką, zespół został zaproszony do Telewizji Łódź i wziął udział w programie poświęconym górniczemu świętu. Grupa muzyczna brała udział w ogólnopolskich festiwalach np. w Ogólnopolskim Festiwalu Pieśni Walki i Pracy w Kraśniku Lubelskim. Na scenie dużego amfiteatru spotykali się najlepsi w branży muzycznej. Zespół brał udział także w festiwalach zespołów górniczych w Katowicach i Częstochowie, zajmując czołowe miejsca. Wyjeżdżał na koncerty i festiwale do Moskwy i Soczi. W czasie festiwalu w Soczi Łęczanie występowali jako zespół towarzyszący. Wówczas śpiewali z nimi między innymi Jacek Lech, Helena Majdaniec, a także zagraniczni uczestnicy festiwalu. Nasz łęczycki zespół brał udział też w festiwalu w Kołobrzegu, gdzie grali na imprezach towarzyszących m.in. na pokładzie największej jednostki marynarki wojennej. Był czas, w którym nasz zespół miał kategorię muzyczną ,,S”, którą otrzymywało się po przesłuchaniach. Taką samą kategorią chwaliły się w tym czasie takie zespoły jak Lady Pank czy Perfect.

Z czasem zespół ,,Łęczanie” funkcjonował jako Estrada Łęczycka. Muzycy mieli charakterystyczne stroje w barwach górniczych - zielone smokingi z czarnymi jedwabnymi klapami z emblematem Estrady Łęczyckiej. Były to srebrne litery ,,EU” wplecione w pięciolinii i klucz wiolinowy. To wszystko na czarnym tle. Oprócz tego biała koszula, czarna muszka, czarne spodnie i buty.

Przez cały okres swojego istnienia Łęczanie grali covery znanych utworów big-bitowych i rockowych, ale w repertuarze zespołu były również utwory własne.

Wspaniała grupa muzyczna działająca przy Łęczyckich Zakładach Górniczych, w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych ubiegłego wieku, wniosła w życie Łęczycy dużo dobrej muzyki i śpiewu. Koncerty zawsze cieszyły się ogromną popularnością i przyciągały tłumy. Dzięki temu mieszkańcy miasta i okolicy mieli dostęp do dobrej rozrywki i wspólnej zabawy.

Dlatego zwracamy się z prośbą! Jeśli posiadacie Państwo zdjęcia z koncertu Łęczan, bardzo prosimy o ich udostępnienie i kontakt z towarzystwem pod numerem 695 615 682 (po godzinie 16.) lub przez email: [email protected].