Zakończyła się renowacja nagrobka Ferdynanda Karola Dworzaczka. Udało się to dzięki hojności

- Zakończony został proces renowacji nagrobka Ferdynanda Karola Dworzaczka. Do realizacji tego projektu mogliśmy przystąpić dzięki hojności ofiarodawców, którzy wsparli naszą ubiegłoroczną kwestę na łęczyckim cmentarzu. Nie możemy nie wspomnieć, że zadanie zostało sfinansowane przy pomocy dotacji z Instytutu Pamięci Narodowej. Za wykonanie prac dziękujemy firmie ARTE-Konserwacja Zabytków z Torunia. Przed nami kolejna zbiórka, dzięki której chcemy realizować następne projekty. O szczegółach wkrótce - informują członkowie Towarzystwa Miłośników Ziemi Łęczyckiej.

Renowacja grobu Ferdynanda Dworzaczka wyniosła około 21 tysięcy złotych.

Jak ustaliliśmy, Towarzystwo Miłośników Ziemi Łęczyckiej w tym roku także 1 listopada zorganizuje kwestę na rzecz ratowania zabytkowych nagrobków. Inicjatywa obędzie się w godz. 8-15.30. Tradycyjnie z członkami TMZŁ kwestować będą też m.in. samorządowcy, radni i dyrektorzy placówek oświatowych. Przypomnijmy, w ubiegłym roku dzięki hojności odwiedzających groby udało się zebrać prawie 11,5 tys. złotych.

Ferdynand Gotard Karol Dworzaczek (1804-1877) był lekarzem, przyrodnikiem i filozofem. Uważany jest za jednego z prekursorów polskiej kardiologii. Nauki pobierał na Uniwersytecie Warszawskim oraz uczelniach w Berlinie, Lipsku i na Uniwersytecie Wileńskim, gdzie uzyskał stopień doktora medycyny. W latach 1830-1831 był lekarzem wojskowym i za działalność w powstaniu listopadowym został odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militari. Po roku 1831 na emigracji dokształcał się w Getyndze, Heidelbergu i Paryżu. Po powrocie do Warszawy został młodszym lekarzem, a następnie naczelnym lekarzem Szpitala Ewangelickiego, będąc w tym czasie nauczycielem samego Tytusa Chałubińskiego. Pomagał biednym, którym w aptekach „na rachunek jego dawano im darmo lekarstwa”.

Utrata wzroku wymusiła zaprzestanie praktyki lekarskiej. Po opuszczeniu Warszawy, w latach 50-tych XIX wieku przybył na Ziemię Łęczycką. Początkowo zamieszkał w Zawadzie, by ostatecznie osiąść w Topoli Królewskiej, gdzie zajął się tworzeniem artykułów, głównie z filozofii.

Grób Dworzaczka został wpisany do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski.